Van 22 tot 27 mei vond in Lecce een gezamenlijke PPS-opleiding plaats.
In het klooster van Olivetani, kwamen ongeveer 30 deelnemers bijeen in een cursus die georgansieerd was door de universiteit van Salento. De historische locatie, die nu door de Universiteit van Salento wordt gebruikt, zette de juiste toon voor een cursus over de opbouw van erfgoedgemeenschappen.
De deelnemers wachtte een vol en zeer gevarieerd programma. Deskundigen gaven input over relevante onderwerpen als waarden, volwasseneneducatie en de Faro-conventie. Methoden voor EG-building werden geïntroduceerd. Deelnemers deden inzichten op en beleefden het vertellen van verhalen (dankzij Shona Cowie, een Schotse verhalenverteller) en Place telling, een methode die door de Universiteit van Salento werd geïntroduceerd.
Om het begrip van deze inputs te verdiepen en ze toe te passen werkten de deelnemers in groepen aan real life cases. Sommigen brachten voorbeelden mee uit gemeenschappen waar ze bij betrokken zijn. Het toepassen van de inputs op real life cases voorzag alle deelnemers van waardevolle competenties voor het opbouwen van erfgoedgemeenschappen. Degenen die de voorbeelden meebrachten verlieten Lecce met veel ideeën over hoe ze hun gemeenschap kunnen opbouwen en laten groeien. Het was fascinerend om de richtlijnen en methodes toegepast te zien op zeer verschillende gevallen. Variërend van voedsel tot gebouwen als erfgoed. Sommige gemeenschappen bestaan al zo lang dat een aanpak nodig is om er een frisse wind door te laten waaien, andere staan nog maar aan het begin. In die gevallen was de vraag veeleer hoe een gemeenschap kan worden uitgebouwd.
Voor de middagen had de Universiteit van Salento een uitgebreid programma samengesteld van excursies naar erfgoedgemeenschappen in de omgeving. De deelnemers gingen kijken en praten met gemeenschapsleden van bijvoorbeeld een door de gemeenschap gerunde molen, een permanent laboratorium voor actief burgerschap, het Natuurhistorisch Museum van Salento en een theatervoorstelling in een kasteel. De ervaring werd afgerond met het genieten van een van de belangrijkste culturele erfgoederen van het gebied: eten.